ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΝ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Π. ΚΑΒΑΦΗΣ (1911)

ΣΑΝ ΕΞΑΦΝΑ, ΩΡΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤ', ΑΚΟΥΣΘΕΙ
ΑΟΡΑΤΟΣ ΘΙΑΣΟΣ ΝΑ ΠΕΡΝΑ
ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΕΞΑΙΣΙΕΣ, ΜΕ ΦΩΝΕΣ --
ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΝΔΙΔΕΙ ΠΙΑ, ΤΑ ΕΡΓΑ ΣΟΥ
ΠΟΥ ΑΠΕΤΥΧΑΝ, ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ
ΠΟΥ ΒΓΗΚΑΝ ΟΛΑ ΠΛΑΝΕΣ, ΜΗ ΑΝΟΦΕΛΕΤΑ ΘΡΗΝΗΣΕΙΣ.
ΣΑΝ ΕΤΟΙΜΟΣ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ, ΣΑ ΘΑΡΡΑΛΕΟΣ,
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΗΝ, ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ.
ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΝΑ ΜΗ ΓΕΛΑΣΘΕΙΣ, ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΠΩΣ ΗΤΑΝ
ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ, ΠΩΣ ΑΠΑΤΗΘΗΚΕΝ Η ΑΚΟΗ ΣΟΥ.
ΜΑΤΑΙΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΗΝ ΚΑΤΑΔΕΧΘΕΙΣ.
ΣΑΝ ΕΤΟΙΜΟΣ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ, ΣΑ ΘΑΡΡΑΛΕΟΣ,
ΣΑΝ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΕ ΠΟΥ ΑΞΙΩΘΗΚΕΣ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΛΙ,
ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΣΤΑΘΕΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ,
ΚΙ ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΝ, ΑΛΛ' ΟΧΙ
ΜΕ ΤΩΝ ΔΕΙΛΩΝ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΝΑ,
ΩΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΟΛΑΥΣΙ ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ,
ΤΑ ΕΞΑΙΣΙΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΘΙΑΣΟΥ,
ΚΙ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΗΝ, ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΙΣ.